Subiektywny słownik z połamanego lasu
Specyficzny język wyjątkowego czasu. „Bór” to las drzew iglastych. Szczególnie lubię sosny. Rosną w odstępach, na wysokości moich oczu są tylko prostymi pniami, ale jeśli jest ich dużo i zajmują bliski i daleki plan, to tworzą mimo wszystko gąszcz, nie pozwalają patrzeć dalej. Mieszają się ich różne kolory, szarobrązowy, rudy, ciemnozielony. Jeżeli oblewa je słońce, […]