W Poznaniu na środku rynku zwracają uwagę tak zwane „domki budników” – skromniejsze kamienice, domy rzemieślników, którzy na parterze mieli swoje zakłady. Są węższe i niższe niż zamykające plac domy patrycjuszy, te na których wymalowano i wyrzeźbiono tyle opowieści, są za to niezwykle kolorowe, pomalowane na „żywe”, śmiałe barwy. […]
„Z kim gadasz?” Przygotowywałem opowieść do wypuszczenia na jutro, starą bardzo, i zadałem sobie pytanie: skąd mi się to wzięło? Usiadłem wtedy po prostu na starych drewnianych schodach i „popłynąłem”. „Po prostu pisz”. Myślę, że dla mnie pisanie jest inspirujące, pobudzające do twórczości i do rozwoju samo w sobie, tak jak dla niektórych „burza mózgów”, […]
Osobowy szynobus do Krzyża. Pada gęsty deszcz, z przesiadką lecę do Stargardu. Tak tu pusto, że może i zagram. Bo z dziewczyną się wybrałem, co lubi grać jak jej zagram. Zobaczyłem pogodę i dzisiaj ma padać ale jutro już ma być lepiej. Stoimy w Pile. Ułożyłem wczoraj na harmonijce zagrywkę Strachy na Lachy – „Dzień […]
(Robertowi Gawlińskiemu i Wilkom – jako jednym z wielu – za dzielenie się wrażliwością i piękne piosenki.) Chcę być rzemieślnikiem od poezji. I od łódek z kory. To pierwsze, to poważna sprawa i obecnie moja praca, a drugie to odpoczynek. Wystrugiwałem właśnie jedną, ale czas mi już pisać, poczytajcie. Po drodze trudno mi było zbierać […]
*Dziecko dziewczynie, która zginęła na wieży kościoła w Jastrowiu Dziecko ukryte w konfesjonale Nie było Polakiem ani Niemcem Pod samą wieżą oddział stał Strzelono z wieży. Jeden padł. Polacy wpadli do kościoła. Znaleźli j ą na wieży Strzelała, była Niemką Zginęła za strzał z Mausera Za tamtego oficera Dziecko wbiegło po schodach Przepchnęło się rączkami […]
jest w tych dniach mocno podzielony. Trwa wymiana nawierzchni, o ile dobrze rozumiem. Środek placu i front kościoła św. Kazimierza są oswobodzone, dzisiaj przy przeciwległej do kościoła pierzei są tymczasowe ogrodzenia i utrudnienia przejścia. Właśnie dlatego uznałem podstawę tej ściany za dobre dla mnie miejsce. Mrowie, ale w tym kącie najmniej się chyba dzieje. Za […]
Możnaby przez długie lata, dzień po dniu, poznawać i opisywać takie miasteczko. Dlaczego? Bo jest w nim dużo ludzi, którzy rozmawiają, pracują, świętują, budują domy: mrowie. Życie się nie zatrzymuje i nasz bohater – Kartuzy, już jutro będą inne. Poznanie, jak wiele rzeczy, wydaje mi się, że jest nie do zakończenia. Mógłbym poznawać papier tego […]